Siyah gül - doğada dedikleri gibi çeşitleri var mı

Siyah gül gizemli ve çekici. Psikologlar, bu rengin gizemin rengi olduğunu iddia ederken, sanatçılar onu nötr ve zarif olarak görüyorlar. Ama doğada bu kadar eşsiz çiçekler var mı?

Siyah gül: çiçek çeşitlerinin tanımı

Bir çiçeğin doğasında siyah bir gül yoktur. Doğal koşullarda büyüyen bitkiler, bu tür pigment genlerinden tamamen yoksun olduklarından, siyah ve mavi hariç, herhangi bir gölgeye sahip olabilir. Yetiştiricilerin emeklerine gelince, 1870'ten beri siyah gül yetiştiriciliği üzerine başarısız deneyler yapılmıştır. Uzun süreli çalışmanın sonucu, yalnızca kestane rengi, koyu kırmızı ve koyu mor tonların görünüşüydü.

Doğada kara gül yoktur

Bu renkteki bir gül fidanı en az 71 cm yüksekliğe ve 1,7 m'ye kadar genişliğe sahiptir Yaprakları kırmızı ve siyah tonları ile yeşildir. Tomurcuklar orta veya büyük boyuttadır ve şekli kadeh veya küre şeklindedir. Saplar çok sayıda keskin dikenlerle donatılmıştır, ancak bazı türlerde pratikte yoktur.

Kara bir güle siyah denebilir mi

Koyu gölgeli çiçeklere genellikle siyah denir. Bu pozisyonun adil olup olmadığı, her insan kendisi için karar vermelidir, ancak yine de siyah çiçek kraliçesinin doğada bulunmadığını hatırlamakta fayda var.

Rengin özelliği nedeniyle her insan bu tür çiçekleri sunmaya cesaret edemez.

Koyu gül çeşitleri nasıl yetiştirildi

Koyu güllerin uzun bir geçmişi yoktur. Bunlardan ilk sözler, eski Türk şehri Halferi ile ilişkilidir, burada çiçeklerin ilk ortaya çıktığı, yaprakları gerçekten siyahtı. Yetiştiriciler, bordo ve mor tonların bir karışımı ile uzun zamandır beklenen çeşidi ortaya çıkarmayı başardıkları için onları diğer türlerle başarılı bir şekilde geçti.

Yetiştirme çalışmaları 1870'te yeniden başlatıldı. Başarılı bir sonuç, 1975'te, dünyanın Siyah İnci'yi gördüğü Fransız şirketi Delbard ve 2000'de Malicorne tarafından elde edildi. Diğer fidanlıklar da bir damla ün kazandı, örneğin, 2004 yılında Black Baccarat'ı yetiştiren Meyan şirketi ve 1992'de benzersiz Black Madonna çeşidini tanıtan Cordes şirketi.

Ünlü çeşitler, açıklama

Çok sayıda koyu renkli gül çeşidi vardır. Her birinin benzersiz bir görünümü ve hissi var.

Her biri benzersiz bir görünüme sahip birkaç siyah gül çeşidi vardır.

Siyah bayan

Alman çeşidi, kalitesi özel ilgiyi hak eden zarif görünümü nedeniyle özellikle popülerdir. Burcun yemyeşil bir tacı vardır ve orta bir yüksekliğe ulaşır. Gül yapraklarının rengi siyah ve kırmızıdır.

Gece

Mükemmel bir görünüme sahip başka bir çeşit. İlk olarak İrlandalı yetiştiriciler tarafından yetiştirildi. Güllerin saplarında çok az diken vardır ve kendileri koyu yeşil yapraklarla incedir. Gül yaprakları kadifemsidir ve siyah ve ahududu rengine sahiptir.

Nigrette

Bu hibrit çay çeşidi ilk olarak Almanya'da yetiştirildi. Çalı kendi başına ortalama bir yüksekliğe ulaşır. Yapraklar siyah ve bordo renktedir ve uçları dışa doğru kıvrıktır.

Kara büyü

Çeşitlilik, 1997 yılında Alman Tantau şirketi tarafından geliştirildi. Çiçeklerin dayanıklılığı, hastalıklara karşı direnci vardır ve ayrıca dona dayanıklı ve iddiasızdır. Özellikle kuru iklimlerde çiçek açarlar.

Tomurcuklar konik bir şekle sahiptir ve 14 cm çapa kadar uzanır.Kadife yaprakları zarif bir şekilde aşağı doğru kıvrılmıştır. Renk özellikle dikkat çekicidir: çiçeklenmenin başlangıcında, tomurcukların kestane rengi bir tonu vardır ve sonbaharda, gülün siyah olduğu etkisini yaratan yapraklar üzerinde güzel gelgitler görebilirsiniz.

Siyah Prens

İngiltere'den gelen yetiştiricilerin çabaları sayesinde dünya ilk kez 19. yüzyılın sonunda türlere tanık oldu. Tomurcuklar 9 cm çapa kadar ulaşır, renkleri koyu mordur, ancak sivri uçlu yaprakların rengi ortadan kenarlara doğru parlar ve bu da ışıltılı bir etki yaratır.

Siyah güzel

Çeşitliliğin anavatanı Fransa'dır. Çalı orta uzunluğa ulaşır, ancak yemyeşil bitki örtüsü ile övünemez. Gül yaprakları siyah, kırmızı tonlu, çift tomurcukludur.

Koyu renkli güller, onları diğer bitkilerden farklı kılan lüks bir görünüme sahiptir.

Siyah gül yetiştiriciliğinin özellikleri

Böyle bir bitkinin fideleri parlak alanlarda mükemmel bir şekilde çiçek açacaktır, ancak bir şartla: öğleden önce güneş ışınları çiçeklere ve öğleden sonra gölgeye düşmelidir. Bu, gölgede daha kötü çiçek açtıkları, ancak güneş ışığına uzun süre maruz kaldıklarında koyu rengin solmasıyla açıklanmaktadır.

İlk önce bir saksıya bir çiçek dikebilirsiniz ve ancak ilk çiçek açan tomurcuklar bir çiçek yatağına ekildikten sonra.

Geçiş çeşitleri

Geçiş için son derece sağlıklı ve güzel bitkiler seçmeye değer, ancak tüm çeşitlerin birbiriyle geçmediği akılda tutulmalıdır. Yalnızca aynı sayıda kromozoma sahip türlerin seçilmesi gerekir.

Toprak bileşimi

Bitkinin ekileceği toprak drenaj içermeli, oksijen ve su geçirmesi mükemmeldir. Ne killi ne de kumlu, hafif asidik ve aktif yeraltı suyu içermemelidir.

Seçim sırasında hangi tonlar elde edilebilir?

Üreme sırasında mor, mavi ve mavi güller elde edebilirsiniz. Bu durumda açık renkli çeşitleri esas almak ve nihai olarak elde edilmek istenenleri eklemek gerekir.

Böyle bir çeşitliliği büyütmek çok çaba gerektirir.

Tipik büyüyen sorunlar

Hemen hemen her bahçıvan, er ya da geç gül yetiştirirken, kimyasallar veya halk ilaçları yardımıyla ele alınması gereken sorunlarla karşılaşır. En yaygın olanları şunlardır:

• Yeşil yaprak biti. En çok sezonun başlarında gövde uçlarında veya çılgınca büyüyen tomurcuklarda bulunur.
• Çiçek açan çiçek. Tomurcuklar tamamen açılıp kahverengiye dönüşemez.
• Toz halinde küf. Yapraklarda ve gövdelerde beyaz-gri bir çiçek veya nokta belirir. Ortadan kaldırmak için önlemler almazsanız, mantar bitkiyi tamamen kaplar.

Gül çiçeklerin kraliçesidir ve siyah gül, yetiştiricilerin özenli çalışmaları sonucunda elde edilen eşsiz bir türdür. Böyle bir çiçek buketi kimseyi kayıtsız bırakamaz.